Gevangenis, ziekenhuis en bier in de jungle

Dit is echt een heel bijzonder weekend geweest.We hebben ons als filmcrew gemeld bij het ziekenhuis en bij de lokale gevangenis. We werden niet alleen toegelaten, in beide gevallen kregen we alle medewerking om te filmen, te praten en interviews te houden met wie we maar wilden.
Als je het ziekenhuis hier gezien hebt, weet je weer dat Congo echt nog een lange weg te gaan heeft.De artsen doen meer dan hun best om met vrijwel geen materiaal te doen wat mogelijk is. Ik ga daar hier niet over verder praten, omdat we daar een video van willen maken. Maar echt, je krijgt een brok in je keel.

Dat is anders in de gevangenis, waar zo'n zestig mannen bij elkaar zitten. Een groot deel voor verkrachting, maar wanneer je met ze praat zullen ze dat goedpraten. De tien jaar die ze moeten zitten, zijn een fout van de autoriteiten. Dan snap je direct waar het probleem van die mannen zit.
Daar staat tegenover dat de mannen van CARE en UWAKI waar we hier mee werken echt bezig zijn een verandering teweeg te brengen. Die kererels zijn goud waard. Zij werken aan een verandering die Congo nodig heeft.
Met een aantal van de mannen (en gelukkig ook vrouwen) hebben we gisteren tot in de late uurtjes aan het bier gezeten. Midden in de bush, even terjugkijken. Maar ook vooruit kijken, naar wat er in Congo gebeurt of staat te gebeuren.
Het is een land met veel problemen, maar ergens aan de horizon zijn er mogelijkheden. In Kasongo, toch een gebied waar zestig jaar geleden kannabalisme heerste, is die verandering voelbaar.
Vandaag gaan we de eerste etappe terug aanvangen. Om 12 uur gaan we van Kasongo terug naar de bewoonde wereld in Goma. Dan zien dat we morgen naar Kigali (RWanda) kunnen komen. De visa zijn namelijk nog niet binnen.....