Hoe je mij stil krijgt?

Wat een dag. Een om nooit te vergeten. Om te beginnen omdat de organistie door CARE, dat mag ook gezegd, perfect is. In Rwanda en op drie plekken in Congo wordt alles gedaan om te zorgen dat de reis goed verloopt: van tot Z.
Vandaag betekende de laatste etappe van de heenreis dat we om uiterlijk 11 uur de Congo rivier overmoesten. Daar wachtte de CARE-chauffeur die ons over 300 km, door de bush, naar Kasongo zou brengen.

Het is geweldig om in een kano (voor het gemak noem ik het even zo) die 800 meter af te leggen. Foto's volgen nog, maar het was een belevenis.
Daarna, over de destijds door de Belgen aangelegde weg, dwars door prachtige natuur, naar Kasongo. Collega Arthur had al eens iets gezegd over de staat van die weg. Nou, geen woord van gelogen. En dan was het nu nog droog. Kuilen over de hele route. Geen onderhoud heeft de weg voor gewone auto's onbegaanbaar gemaakt. Maar voor een Land Cruiser is het allemaal net te doen.

Wanneer je zo zes uur door alleen maar oerwoud rijdt, met om de zoveel tijd een dorp, kan je niet anders dan onder de indruk raken van de shcoonheid van Congo. Tegelijkertijd ben ik weer onder de indruk van de gastvrijheid van vrijwel iedereen.

Inmiddls zijn we in het guesthouse neergestreken en worden er boodschappen voor ons gedaan. vanavond veel fruit, rijst en......een grote fles bier.